ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΡΑΣΕ

Άλλος ένας χρόνος φεύγει. Άλλος ένας χρόνος με όνειρα, στόχους, ενθουσιασμούς και απογοητεύσεις, προβλήματα, βύθισμα στην καθημερινότητα, επιτυχίες και αποτυχίες. Έτσι, όπως συνηθίζεται, θα κάνουμε πάλι τους απολογισμούς μας, θα βάλουμε τους στόχους της νέας χρονιάς και θα αρχίσουμε και πάλι. Να γυρίζουμε (ή να μας γυρίζουν οι άλλοι) τον τροχό της ζωής μας.

Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα αυτή η κλασσική προσέγγιση με αφήνει παγερά αδιάφορο. Αναλογίζομαι μόνο, ποια είναι τα πρώτα τα σημαντικά πράγματα για τη ζωή μου , τι έκανα και τι πρέπει να κάνω για αυτά. Είναι η οικογένεια, είναι οι σχέσεις ου με τους γύρω μου, είναι καλή πορεία των επιχειρηματικών σχεδίων, είναι η προσφορά μου σε ιδέες μεγαλύτερες από μένα; Ή, μήπως, όλα μαζί;

Θυμάμαι χρονιές που είχα μεγάλες επαγγελματικές επιτυχίες, όμως αυτές δεν έφεραν αποτελέσματα ποιότητας στη ζωή μου. Γιατί , τελικά, ποιότητα ζωής δεν είναι ένα καλύτερο αυτοκίνητο, ένα καλύτερο σπίτι, καλύτερη θέση, περισσότερα λεφτά. Η ποιότητα βρίσκεται στην απάντηση που δίνει ο καθένας μας στο ερώτημα για ποιο λόγο τα θέλουμε όλα αυτά;

Βλέπω στη ζωή μου πολλούς ανθρώπους να ονομάζουν επιτυχία την απόκτηση αυτών των υλικών πραγμάτων. Τους βλέπω να ζουν μέσα σε ένα γυάλινο δωμάτιο, και μόλις τους βγάλεις από αυτό να νοιώθουν ανασφαλείς. Να έχουν καταπληκτικές δουλειές, αλλά κακές οικογενειακές σχέσεις. Η το αντίστροφο, να προσπαθούν να είναι καλοί οικογενειάρχες ,χωρίς να είναι κάτι σημαντικό (για τους άλλους) στον επαγγελματικό τομέα. Τι είναι επιτυχία τελικά;

Ο καθένας μας έχει τέσσερις διαστάσεις. Την Φυσική (Βιολογική) που αφορά στο σώμα, την υγεία και την οικονομική πλευρά. Την Κοινωνική (Συναισθηματική) που αφορά στην οικογένεια και στις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους. Την Διανοητική που αφορά στη διαρκή μάθηση, εξέλιξη και γνώση. Και την Πνευματική (Ψυχική ) που αφορά στην αίσθηση της αποστολής του, στην υπηρέτηση σκοπών μεγαλύτερων από αυτόν και στην κατανόηση ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί και όλοι είμαστε μέρος ενός σημαντικότερου συνόλου.

Ίσως λοιπόν, η πραγματική επιτυχία να είναι η ισορροπία και η λειτουργία και στις τέσσερις αυτές διαστάσεις.

Ο καθένας μας, ακόμη, έχει μια Αποστολή- όπως και οι εταιρίες , οι οργανισμοί, οι ομάδες κ.λ.π. Η αποστολή αυτή απαντά στο θεμελιώδες ερώτημα: ποιος είναι ο σκοπός μας; Για ποιόν λόγο υπάρχουμε; Για να επιτελέσουμε αυτή μας την αποστολή ασκούμε διαφορετικούς ρόλους (π.χ πατέρας, σύζυγος, υπάλληλος /διευθυντής, φίλος….)

‘Έτσι λοιπόν μια ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ διαδικασία προγραμματισμού της ζωής μας ξεκινά από την διατύπωση (ή επανεξέταση) της αποστολής μας και την καταγραφή 6-7 ρόλων που επιτελούμε για να την φέρουμε επιτυχημένα σε πέρας. Μόνο έτσι μπορούμε να έχουμε αποτελεσματική τοποθέτηση στόχων, σε κάθε ρόλο, και η διαδικασία να είναι σε αρμονία με τη δημιουργία αποτελεσμάτων πραγματικής ποιότητας για τη ζωή μας.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει μια συμπαντική αληθινή πραγματικότητα που δεν μπορούμε να παραβλέπουμε. Αν ανατρέχουμε στη σοφία που βρίσκεται στα γραπτά της ιστορίας της ανθρωπότητας (διαχρονικά) αλλά και μέσα από τους διάφορους πολιτισμούς (διαπολιτισμικά), θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν Νόμοι της Ζωής, Αρχές, που μας κυβερνούν. Και ότι η αποδοχή και εφαρμογή αυτών των Νόμων είναι η μόνη οδός που μας οδηγεί στην ποιότητα ζωής και στην πραγματική επιτυχία. Μέσα μας ο καθένας τους γνωρίζει. Γνωρίζουμε τι είναι σωστό και τι όχι. Κι όταν τους αντιβαίνουμε , όταν ερχόμαστε σε σύγκρουση μαζί τους, ερχόμαστε σε σύγκρουση με τη συνείδηση μας. Ορισμένοι από αυτούς τους Νόμους είναι:Αυτογνωσία, Ειλικρίνεια, Αξιοπιστία, Σεβασμός (στη διαφορετικότητα των άλλων και στον εαυτό μας), Τιμιότητα, Συνεργασία, Αμφίδρομη Επικοινωνία, Ότι σπείρω θα θερίσω, Υπομονή ,Υπευθυνότητα, Αμοιβαιότητα (επιδίωξη αμοιβαίων οφελών), Κατανόηση, Αλληλεξάρτηση.

Μιχαήλ Μαυροβουνιώτης